به خانه ها که سر می زدیم، هم مردم برایمان درد دل می کردند، هم معاینات پزشکی مان را انجام می دادیم. یک جمله مشترک را بسیار می شنیدیم وقتی می خواستند از سختی ها بگویند وچون سختی های زندگی شان برای ما باور پذیر نبود، می گفتند به خدای محمد(ص) و هر وقت میخواستند تشکر کنند می گفتند خدای محمد(ص) دستگیرتان باشد.
وزوه و دورک آنجا که الان جاده هایش را برف گرفته و مردمش از اینترنت و وی چت بی خبرند، برای دعا و قسمشان حضرت محمد(ص) را واسطه قرار میدادند. ما که در دنیای ارتباطاتیم و دهکده جهانی، چقدر از پیامبرمان به بزرگی یاد می کنیم؟
بخیل کسی است که نام حضرت محمد صلوات الله علیه و آله را بشنود و صلوات نفرستد.
