بخشیدن کار بزرگان است افرادیکه نفسی بزرگ و وجودی لبریز از سخاوت دارند از بخشیدن و سخاوت ورزیدن لذت می برند متاسفانه تعداد این افراد در جامعه بسیار بسیار کمتر از افرادی است که با گذشت و سخاوت میانه ای ندارند.
افرادی با ذات وجودی کوچک و حقیر با گذشتن از مال دنیا گویی از بخشی از روح و جان خودمی گذرند حتما دیده اید افراد مسن و سالخورده ای را که صبح تا غروب به عبادت هستند و در پرداختن به ظاهری متعبد و پرهیزکارانه کوتاهی نمی کنند اما با وجود داشتن ثروت زیاد حتی ذره ای به اطرافیان خود گشاده دست و مهربان نیستند اینان فراموش کرده اند که این دنیا محل گذراست و بهترین افراد کسانی هستند که بیشترین خیر را به سایر انسانها برساند بالعکس چونان در جمع کردن ذره ذره مال دنیا سخت کوشند که انگار هزاران سال زندگی خواهند کرد اینان امانتدارانی هستند که سختی زندگی را به جان می خرند تا آسایش را به آیندگان خود هدیه دهند.
حتما می دانید نبخشیدن باعث
کوچک شدن افق نگاهت
و پرشدن فضای ذهنت
از چیزهایی می شود که هیچ نیازی به آنها نداری
می بخشی چون
به اندازه کافی قوی هستی
که درک کنی همه آدم ها ممکن است خطا کنند.
بخشیدن و سخاوت
هدیه ای است که تو به خودت میدهی،
به خاطر بسپار که آدم های ضعیف هرگز نمی توانند ببخشند.
بخشیدن خصلت آدم های قوی است.
بخشیدن یک اتفاق لحظه ای هم نیست.
فقط قدرتمندها می بخشند،
پس قوی بودن را انتخاب کن
ایمان داشته باش که از هرچه ببخشی افزون می شود
یک نفر آدم بی درد و مرفه به رفیقش می گفت:
مایه و پول مهیاست بیا تا برویم...
و رفیقش پرسید؟
به کجا دوست من؟!
گفت:آن جا که به نام فکه ست
می دهد جان که بسازی ویلا!
جنس خاکش خوب است...
و اگر زود بجنبیم و بسازیمش ما
می شود قیمت آن مثل طلا
می رود آن بالا
تا به عرش اعلا!
آن قدر که همگی فکر کنند...
شده آن قطعه ای از خاک بهشت!!
در همان لحظه پریدم از خواب!
به خودم گفتم های...
نکند خواب تو تعبیر شود؟
و اگر شد...
تو چه خاکی به سرت خواهی ریخت؟!
زیر لب گفتم که...
خاک پاک فکه
جنس خاکش خوب است...!