ما را نه غم دوزخ و نی حرص بهشت است بردار ز رخ پرده که مشتاق لقاییم
سخنی باید راند ازهمین خاک وبوم واز مردان مردی که بهشت برایش مسیربود و نه مقصد...
امثال اقا محتبی تهرانی ها که امام در وصفشان اینگونه خطابه ایراد میکرد:جوانی خوش فکر و با استعداد که درسنین جوانی به درجه ی اجتهادنائل شدند...
بعد ازفوت امام (ره) بسیاری ازمردم وعلما خدمت ایشان میرسیدند و ایشان راملجا الام خود قرارمیدادند اقا مجتبی دست پرورده ی خودشان بود وایشان بدون هیچ ادعایی همگان رابه حضور می پذیرفتند وتسکین می بخشیدند...
درخاطره ای ازایشان اینگونه نقل می کنندکه:
ایشان می‌گفتند:«اگرخواستی صدقه بدهی، همین‌طوری صدقه نده؛ زرنگ باش، حواست جمع باشد، صدقه را از طرف امام رضا علیه‌السلام برای سلامتی آقا امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بده. برای دو معصوم است، دو معصومی که خدا آنها را دوست دارد. ممکن نیست که خداوند این صدقه را رد کند. تو هم اینجا واسطه‌گری‌ات را می‌کنی. تو واسطه‌ای و همین حق واسطه‌گری است که اجازه می‌دهد تو به مراحل خاص برسی.
انشاالله همه ی ما پیرو مسیرباشیم و رهرو سریر
